جلسه دوم : مطلق یا نسبی بودن ادب/ چه کسی ما را ادب کند. خدا را شکر که به ما عمر و سلامتی و عافیت عطا کرده تا در جلسه ای که به نام شهدای گمنام است؛ شرکت کنیم و آنها پیش ما گمنام هستند و پیش خدا شناخته شده اند. خدا را شکر که به ما عمر و سلامتی و عافیت عطا کرده تا در جلسه ای که به نام شهدای گمنام است؛ شرکت کنیم و آنها پیش ما گمنام هستند و پیش خدا شناخته شده اند.

خدا حاج میرزا علی آقای شیرازی را رحمت کند. اگر اهل مطالعه باشید و کتابهای شهید مطهری را خوانده باشید این داستان را حتماً شنیده اید و ایشان می گفتند من کسی را مانند میرزا علی آقا ندیده ام که نهج البلاغه را به این زیبایی فهمیده باشد و برای ما بیان کند و ایشان می گفتند اگر می خواهید که سکنات و حرکات علی (ع) را ببینید می توانید حرکات و رفتار میرزا علی آقا را دنبال کنید؛ چرا که آینه ی امام علی بودند. درباره این بزرگوار وقتی که آیت الله مطهری صحبت می کند بحثهای جالبی دارد و درباره حالات سلوکی این بزرگوار یکی دیگر از شاگردانشان می گویند: جوری بود که خودشان می فرمایند سحرگاهان مرا برای نماز شب بیدار می کنند. هر بار به یک عبارتی مرا صدا می زنند. یک بار می گفتند هوی پاشو و بار دیگر می گفتند آقا شیرازی بلند شو و می فهمیدم که به چه اندازه قرب به حق دارم. جایگاه شهدا در عالم چیست؟ این که می فرماید عند ربهم یرزقون هستند چه تفسیری دارد؟انشاءالله سر فرصت در مورد جایگاه و مقام شهدا صحبت می کنم. اما خدا را شکر که در جلسه شهدایی که گمنامند شرکت کردیم و ان شاءالله بوی اینها را بگیریم و حیات و رفتنمان و سکوتمان و تمام حرکاتمان برای خداوند بزرگ باشد. نه برای چیز و کس دیگری؛ زیرا صمیمی ترین دوستان آدم، فقط آدم را تشییع می کنند. ...مطلق یانسبی بودن ادب بحث گذشته در مورد ادب بود و می خواهیم دنباله ی بحث ادب را ادامه دهیم و در مورد اینکه آیا ادب یک واژه نسبی است و یا مطلق و آیا اینکه ادب شدن و یا ادب کردن در همه جا یک جور هست. آیا اصل ادب داشتن مطلق می باشد و همه انسانهای با ادب را دوست دارند و آیا بی ادبان نیز انسان با ادب را دوست دارند صحبت کنیم. در تعریف اصلی ادب دو چیز وجود دارد: 1- زیبا عمل می کند و 2- اختیاری عمل می کند. ادب در جاهای مختلف اشکال متفاوت دارد و در جایی ممکن است که دو نفر در زمان ملاقات به هم برسند و با هم دست بدهند و این تفاوت در شکل به دلیل تفاوت در سنتها و آداب می باشد ولی منظور ما این است که ادب باید الهی باشد تا شکلش هم الهی باشد. علامه طباطبایی می فرمایند: اگر دقت کنید تمام شرع ما یعنی دین مقدس اسلام وظیفه خودش می داند که خوب ادب و تربیت کند و زیباترین شکل را به آدمی بدهد. بعد از 14 قرن پیامبر اسلام از همه زیباتر است تمام ویژگی های ایشان مانند پیش سلام بودنش، نشستنش ، حرکاتش زیباست و هر کس می شنود به حضرت علاقه پیدا می کند. ادب کنندگان ما چه کسانی باید باشند؟ باید خدا ادب کننده ما باشد. ان الله اَدّبنی ( پیامبر می گوید که خداوند مرا ادب کرد). خدا همه بندگان را به شکل عام دوست دارد و بعد از آن، کسانی را که می دانند باید چکار کنند، خدا برای آنها برنامه خاصی دارد؛ مانند مجلس امام حسین (ع) که همه را راه می دهند. وقتی که داخل شدید در میان آنها گلچین می کنند کسانی را که جلسه را خراب نمی کنند و مودب می باشند و بعداً برای آنها برنامه خاص داشته باشیم. خدا همه را دعوت عمومی می کند، اگر بیایی خداوند برنامه دارد. مثل حوزه که اولش 300 نفرند و در آخر سال فقط 2 یا 3 نفر با استاد اخت می شوند همیشه با استاد می روند و او را دوست می دارند. خدا میگوید من شما را آفریدم که راه بدهم داخل بقیه راه با شما. پس حواسمان را جمع کنیم و حضرت امیر(ع) در خطبه 182 درباره امام عصر(عج) می فرمایند: قد لبس للحکمه جُنَّتها و اخذها بجمیع ادبها من الاقبال علیها او زره دانش را به تن کرده و با توجه و با تمامی آداب و با معرفت کامل آن را فرا گرفته است و باز در خطبه 34 نهج البلاغه می باشد که می فرمایند: یا ایها الناس اننی علیکم حقا و لکم علیه حقا فاما حقکم علَیّ فنصیحه لکم و توفیر فیءکم و تعلیمکم کی لا تجهلوا و تادیبکم کی ما تعلموا ای مردم البته من به گردن شما حق دارم و شما نیز به گردن من حقی دارید و اما حق شما بر من این است که خیرخواه شما باشم و هرجا که مسأله ای که پیش می آید خوبترین آن را برای شما انتخاب کنم حقوق مالی شما را توسعه بدهم و بتوانم به شما علم بیاموزم که نادان نمانید و شما را ادب کنم تا که بدانید چکار می کنید . ...امام زمان(عج)وادب این سخنان ویژگی های امام علی نیست بلکه ویژگی مقام امامت است و ما در امروز این حق را ما در رابطه با امام زمان داریم امام باید ادبمان کند پس چرا تادیبمان نمی کند از تو باید پرسید از من باید پرسید امام که اشتباه نمی کند. او که کارش را درست انجام می دهد و ما معتقدیم که امام معصوم است و بگو که ادب شدی یا نه ؟ پس امام وظیفه اش را انجام می دهد ولی جوابش این است که مشکل از ما است و ما می گفتیم که شیعه ایشان هستیم ولی انگار اینطور نیست. آقا می فرمایند ادب شما با من است نهج البلاغه خطبه 34. حضرت عیسی فرمود که من به اذن خدا مرده زنده می کنم اما من احمق نمی توانم درست کنم ایشان فرمودند که مرده زنده می کنند ولی احمق را نمی توانم ادب و آدم کنم. و تمام این وظایف بر گردن ماست ولی ما یاد گرفیتم که آن را به گردن دیگران بیاندازیم گاهی آن را گردن خدا می اندازیم و می گوییم خدا نخواست، نه اینطور نیست تو بچگی هم اینطوری ادب شدیم وقتی که نمره می آوریم خودمان زحمت کشیدیم. بدانیم که امام عصر اشتباه نمی کند ان شاءالله بتوانیم خودمان را در معرض لطف خدا قرار دهیم و عالم عالم عجیبی است و می ترسم که این در و دیوار به آنجایی که باید برسند می رسند ولی من نرسم . ایشان اشعاری را که برای عارفه ای بود بیان کردند: به چمن صبح دم از گریه و زاری دلم لاله سوخته خون در دل و پا در گل برادران و خواهران شغل و بچه و اموالتان شما را از خدا غافل نکند. کوچه و بازار شما را نخورد و از بین نبرد. در هرکس بزدم بی خود و لایعقل بود بعضی بی خود مقام دنیا می شوند بی خود دکانی می شوند برخی هم از همه چیز می گذرند. والسلام