همان طور که وعده داده بودیم ،‌ امشب بحث هیئت علیه هیئت رو داریم که من خواهش می کنم که عزیزان خوب گوش بدهند و ان شاءالله بعد هم مبلغ باشند ،‌ همین طور منتقد و اگر بحثی هست ،‌ من خواهش می کنم که بگن صحبت کنیم ،‌ جواب بدیم . به هرحال نظراتی که اینجا گفته می شه ، کاملاَ شخصیه . گرچه برداشت خودم هست از قضایای مختلف ، اما احتمال خطا خیلی زیاده . انسان ممکن الخطاست و یک خطریه یک در حقیقت مشکلی در این امر بوده که من این بحث رو بیان می کنم .
اهمیت مجالس سوگواری وشادی اهلبیت(س):
اهمیت مجلس سوگواری و شادی اهل بیت (س) در تاریخ تشیع ،‌ به کرات توسط علما ، بزرگان ، همچنین توسط کسانی که برای ما الگو هستند ،‌ ذکر شده . یکی از بالاترین و شاید بگیم حتی بالاترین فرد تاریخ بشریت بعد از معصومین (ع) که حضرت امام (ره) باشند علی رغم همه درجات علمی و اون کیاست و سیاست و مصلحت اندیشیشون که همه توقع دارند که خیلی ماورایی و خیلی منطقی و عقلی صحبت کنند تمام مسائل دین را یک طرف می گذارند و می گویند که ما هرچه داریم ، از همین تو سر و سینه زدنها و از همین جلسات است و اگر اسلام زنده است ،‌ بخاطر این مکتبه . از نظر تجربی بسیار راحت قابل اثباته ، خیلی از ماها که گنهکار بودیم ،‌ از این راه توبه کردیم . خیلی از ماها که اهل خیلی از مسائل معنوی و حتی مادی نبودیم ، ‌از این جلسات این چیزها را گرفتیم و خیلی از ماها آدم شدیم به یُمن وجود این جلسات .
چرا هیئت علیه هیئت!؟
خُب ،‌دشمنان ما هم سالهاست دارند کاری می کنند و چون کار می کنند ، می یان نقطه های قوت ما رو صدمه می زنند . مثلاً از بعد از انقلاب به این ور ، علی رغم اینکه خودشون الگو برداری کردند از کلمه “‌ولایت فقیه ” و سعی می کنند در نظامهای خودشون ،‌ بدون که اسم ببرند یک همچنین سیستمی رو اجرا کنند ، از این ور خیلی سعی کردند که ما رو ازاین اصل دور کنند که امام (ره) فرمودند که تا ولایت باشد ، ما حفظ می شیم . یکی از چیزهایی که خیلی مؤثر و مهم بود و دشمنان جدی گرفته بودند ، از زمان مستر همفر تا الان و یکدفعه خیلی جدی گرفتند ، این بحث آقا اباعبدالله (ع) است . کِی خیلی جدی گرفتند ؟ من همون زمان یک منبر 10 جلسه ای تحت عنوان سیاست عاشورا صحبت کردم که هم جزوه اش هست ، هم سی دی آن . و کاملاً‌مکتب امام حسین (ع) رو باز کردیم و انشاءالله اگر زنده باشیم عدالت عاشورا را در محرم بعدی ،‌ بُعدهای دیگه ای،بُعدهای حکومتی مکتب امام حسین (ع) رو باز می کنیم . همون موقع من یک تکه کوچکی از صحبتهام این بحث بود که اون رو عرض می کنم و بقیه اش هم توی این دو سال یک سری تغییر و تحولاتی ایجاد شده عرض می کنم . اون زمان چه اتفاقی افتاد ؟ اتفاق این بود که دهه محرم به نوروز خورد و بسیار تکیه کردند براین که آقا ملّیت ، ملی گرایی ، نوروز ، سنت های ایرانی ، چهارشنبه سوری و فلان و فلان ، دید و بازدید ، سال تحویل، و دیدند حتی بی دین ترین فرد این مملکت امام حسین (ع) را رها نکرد ، یکدفعه اینها خیلی ناراحت شدند ، اصلاً فکر نمی کردند . اونجا بود که اولین سمینار برای بررسی این نقطه قوت ایرانِ شیعه و لطمه زدن به آن در امریکا تشکیل شد که در این سمینار ‌عده ای از علمای وهابی و عده ای از متفکرین امریکایی دور هم نشستند و یک بررسی کردند ،‌ ببینند قضیه چیست ؟ غافل از اینکه با این بررسی های مادی ، نمی توانند به اون ارتباط عاطفی غیبی شیعه با آقا اباعبدالله (ع) پی ببرند . گفتند آقا نمی دونیم چه خبره ، فقط می دونیم اینها اسم حسین (ع) که میاد ، خوب و بدشون همه چیز رو ول می کنند . اینها نسبت به اهل بیت (س) یک حالت خاصی دارند و به قول شهیدِ بزرگوار علامه مطهری از لحظه تولد در باطن و بطنشون محبت اهل بیت سرشته شده . اینها درک نمی کنند ،‌ نمی فهمند یعنی چه ، چون اینها با دیدگاه مادی نگاه می کنند . اما کسانی که اونجا نشسته اند ، یک مقدار آدمای متفکری بودند . لذا گفتند بهترین راه لطمه زدن به این نقطه قوت این است که ما بیاییم و دقیقاً‌ یک آلترناتیسازی کنیم ، دقیقاً‌ مشابه همین جلسات رو درست کنیم و اینها آرام آرام جلسات رو از مسیر اصلی اش خارج کنند . بحث هیئت علیه هیئت را به این دلیل اسمش رو گذاشتیم ، برای اینکه هیچ چی علیه هیئت نمی تواند مقابله کند ، مگر یک هیئت دیگه و کسانی که در این مملکت پیروی کردند از سیستم اینها ، شاید 99% شون اصلا نمی دونند دارند چه کار می کنند . یعنی اگر همین بحث ان شاءالله با تبلیغ شما و بچه ها که دارند زحمت می کشند کشوری بشود خیلی جاها از کشور که من این بحث رو کردم برای کادر و بقیه هیئت ها ، کلاً سیستمشون رو تغییر دادند . اینها یعنی در حقیقت انسانهای پاک ، انسانهای مخلص ، انسانهای باصفا ، اما جاهل . و دوستی هستند که آب به آسیاب دشمن می ریزند . لذا ما به هیچ وجه به چشم دشمن به اینها نگاه نمی کنیم . یک درصدی هستند دارند به این جماعت خط می دهند ، اینها مغرضند و هیچ بعید نیست اگر یک زمانی در مملکت ما ، این قدرت تشخیص بالا برود که بابا این نقطه قوت رو که مقام معظم رهبری می فرمایند ، تنها راه مقابله با شبیخون فرهنگی دشمن همین جلسات و هیئات مذهبی است ، اگر یک عده به این عقلانیت برسند که مراقب این چیزها باشند ، این خیلی خوبه . مثلاَ بنده ای که آخوند هستم ، اگر الان یک “ واو ” رو اینور و اونور بگم ،‌دادگاه ویژه روحانیت است که خوبه نظارت می کنه بر کار من . اما یک مداح و یک هیئتی هیچ کس بر اون نظارت ندارد که چی گفت ، چی کار کرد . هیچ کس هم برخورد نمی کنه . ولی دیگه اون قدر این آش شور بشه که سر و صدای آشپز هم در بیاد . وگرنه زیاد کاری ندارن .

ریشه این ضعف چیست؟
خُب این ضعف است . از چی شروع می شه ،‌ از یک ریشه شروع می شه و ریشه در این هست که عمر 57 ساله امام حسین (ع) خلاصه شود در چند ساعت صبح عاشورا . این اولین قدمی است که اشکال برای ما ایجاد می کنه . یک سال یک هیئتی برنامه بگیرد ، توی این یک سال ، از این چند ساعت هیچ برنامه ای فراتر نداره ، فقط متن شعرها و سبکها فرق می کنه . هیچ برنامه ای . دلیلش چیه ؟ الان دلیلش رو هم خدمتتون می گم . خب قصد ما از این بحث آیا به جان برخی هیئتها افتادنه ؟ نه ! در پیشگاه امام حسین (ع) ما قصد فضولی نداریم . ما داریم همه هیئتهای کشور را که خوبند ،‌ داریم سعی می کنیم که اشکالات رو برطرف کنیم تا خدایی نکرده ، اون بلایی رو که برخی سر امام زمانِ ما در آوردند و امام زمان رو تبدیل کردند به عامل تخدیر ، رؤیا ، خواب و . . . این بلا رو سر امام حسین (ع) در نیاورند . بحث فقط همینه . هیچ دعوایی با کسی نداریم ، هیچ اسمی نمی بریم ، هیچ شخص خاصی مد نظرمون نیست ، یک فرهنگ رو داریم نقد می کنیم ، این فرهنگ ممکنه در جلسات خودمون باشه ، در جلسات خیلی از شما باشه ، در خیلی از جلسات کشور باشه ،‌ خیلی جاها هم نباشه . این فرهنگ رو داریم نقد می کنیم .
چگونگی جلسات مذهبی درکشور:
دو گروه جلسات مذهبی در کشور داریم : یک گروه کسانی هستند که بسیار افراط می کنند در محبت ، درست آ . اصلاَ‌ من هنوز به انحرافات نرسیدم . درست . اینها فقط اهل اشک و عزاداری و سینه زنی و بدون هیچ اشکالی و یک گروه فقط در معرفت ، سخنرانی ، جلسه ، کلاس و در پایانش هم توسل و التماس دعا و هر دو گروه مشتریان خاص دارند و نمی توانند این مشتریها رو جذب کنند . عشق و معرفت دو بال است که اگر این دو بال با هم حرکت کنند بالا
می ریم و اگر یک بال حرکت کند ، دور خودمون می گردیم و دور خود گشتن به معنای خسته شدن ، دلزدگی ، بریدن مستمع و رفتنش است . لذا این جمعیتها همیشه توی یک حد ثابتی می مونه . بالا نمی ره ، پایین می یاد و همشون گله
می کنند که آقا حال تو جلسات نیست . اون یکی می گه قدر ما رو نمی دونند ، علم مثلاً از بین رفته ابهت و عظمتش . حالا از ریشه و پایه که بگذریم ، یک سری اعمال ظاهری رو می خوایم نقد کنیم .
اشکالات چیست؟
حالا اشکالات چیه ؟
1ـ فرهنگی که این جلسات ترویج می کنه ، مستمع را به سمت انزوا و گوشه گیری و از مردم بریدن منفی پیش می بره . یعنی مستمع یک جوری بار میاد که یواش یواش حرفی برای عموم مردم نداره ، و حرفهای عموم مردم رو هم بر نمی تابد ، تحمل نمی کند . مستمع تو یک وادی میره که در این وادی ، آرزوهاش در چند بعد خلاصه می شه . زیارت کربلا یعنی زیارت یک مرقد . زیارت حرم حضرت عباس (ع) ، زیارت بین الحرمین ،‌ امام رضا (ع) و بساطی برای اشک ، گریه و تو سر و سینه زدن و ابداً هیچ راه حل و کانالی برای ارتباط با مردم نداره . همین دوتاکلمه حرفی رو که می زنم رو هم نمی تونه بزنه . اگر این مستمع را ببری ، حتی اون مجری رو ببری تو یه محیطی که این محیط کاملا با این فرهنگ
بیگانه اند ، ابدا نمی تونه ترویج کنه این فرهنگ رو . مثلاً‌ از یکی از متولیان یکی از جلسات سؤال می شه که آقا به نظر شما با جوونا چکار کنیم ؟ می گه : آقا جوونا رو بیارید تو جلسه ما . بعد می گیم آقا وقتی میان تو جلسه های شما این چیزها را می بینید و یک مقداری براشون سنگینه ، چه کار کنیم ؟ می گه آقا این کار ، کار عشق است ربطی به دین نداره . همین که هست . نمی تونه ارتباط برقرار کنه، با قشر دانشگاهی نمی تونه ارتباط برقرار کنه . با دبیرستانی که مورد تهاجم فرهنگی واقع شده نمی تونه ارتباط برقرار کنه و ارتباطی که اون با قشری برقرار می کنه ، یک ارتباط کاملاً‌ موقتیه . یعنی در تصاویر کاملاً جلسه به جلسه و سال به سال ، مستع مقابل ،‌ قیافه ها عوض شده . تو این سن و سال پایینی ، با القاء یک سری هیجانات می توانند نگهدارند . اما به دلیل اینکه حرفی برای گفتن ندارند و نمی تونند با جمعهای مختلف ارتباط برقرار کنند ، نمی تونند در انجمن معلمها حرفی بزنند ، برای استادهای دانشگاه حرفی ندارند ، تو دانشگاه علوم پزشکی ساکتند . برای یک سری مستمیعنی که واقعاَ در یک سطح پایین سواد قرار دارند ، کم سواد بودن ، گناه نیست . یعنی من اصلاً‌ نگفتم که آدمای بدیند . بحث اینه که آیا مکتب امام حسین (ع) اینقدر محدوده ؟ یعنی واقعاً امام حسین (ع) حرفی برای گفتن برای اینها نداره و بعد اتفاقاً با اینگونه نشون دادن تصویر از آقا اباعبدالله (ع) اغلبِ جو جامعه رو در این دورانی که تکنولوژی داره حرف اول رو می زنه و مردم بیشتر دنبال 4 خط مطلبند، بعد بنشینند گریه کنند ، تا توجیه نشوند نمی تونند این کار رو بکنند اینا نمی تونند این حرف رو بزنند ، حتی اگر صد نفر اینا رو جمع کنی فقط بگی دلیل سینه زدن چیست ؟ یک دلیل علمی برای سینه زدن نمی تونند بگن . ما علممون سینه زدن رواثبات کرده . من تو بحث چاکراها و اینکه چاکراهای قلب با ضربه حساس می شه و مرکز عاطفی انسان رو به تحرک وادار می کنه ، از نظر علمی برای سینه زدن خیلی حرفها زدیم . برای هیجانات . الان یک سری مشکلات این تیپی دارند و متاسفانه علی رغم صحبتهایی که من شخصاً به خیلی از اینها کردم و قبول کردند ، نمی یان تو میدون . نمی دونم چرا ؟ می گه آقا قبول دارم ، ولی خب حالا . چرا ؟ دلیلش اینه که کمبود علم دارند . یعنی یک کتاب که می دی دستش ، می گی بخون ، می گه آقا ول کن ، حال و حوصله کتاب خوندن رو ندارم . عزیز من ، تو جوون رو مقابلت نشوندی و قراره از تو مکتب امام حسین (ع) رو فرا بگیره . تو چرا احساس وظیفه نمی کنی که از بقیه سالهای زندگی امام حسین (ع) بتونی مطلب به خوردش بدی ؟ بله ! امشب خیلی خوب گریه می کند ، اشک می ریزد ، خدا پدر هر دوتون هم بیامرزه ، دست هردوتون رو هم
می بوسم . اما صبح تو دبیرستان و دانشگاه این جوون نیاز به یک حرفهای دیگه هم دارد . چرا بهش نگفتی ؟ وقتی اومد تو جلسه تو و برگشت آیا حرفی برای این که تو جامعه بتونه تحوّل ایجاد کنه یاد گرفت ؟ بعد چون حرف برای گفتن نداره منزوی می شه ، بعد متاسفانه ، متاسفانه، اینو دل بدید ، انزوا یواش یواش به بریدن دچار می شه . ما یه 10 ، 20 سالی تو این وادی هستیم . رفقای خودمون که بغل دستمون سینه می زدن ، نمی دونم استکان تو سر خودشون خرد می کردند ، نمی دونم فلان و فلان ، داریم می بینیم الان خیلی هاشون کجان ؟‌!!!. نه حسینی ، نه علی ای ، نه خدایی ، هیچی. برای اینکه اون زمان فقط هیجانشو ارضا می کرد . وقتی با اینها صحبت می شه ، می گن آقا قبول ، درست می گی . اما فلانی می دونی ، من که داغ می کنم دیگه دست خودم نیست . می گم عزیز من تو مروج فرهنگ امام حسینی . خب این جوان امانت نزد تو است . اگر فردا بِبُرِه ، در اثر برخوردهای تو و این فرهنگی که داری بهش القاء می کنی ، آیا روز قیامت می تونی جواب بدی ؟‌ ما متولی حسینیه هستیم ، می تونی جواب بدی ؟ تا بحث معرفت پیش میاد ،‌می گن : بله ، نمی دونم از تاریخ اسلام می گن . آقا تاریخ اسلام چیه ؟ صحبت امام حسین (ع) ، مرام امام حسین (ع) ، زندگی امام حسین (ع) . حالا بهش می رسیم . اجازه بدین یواش یواش بریم جلو .

توجه بیش ازحد به ظواهر:
بعد تمام توجه مستمع رو به یک سری ظواهر جلب کردن . ظواهر : قد و بالا ، رشادت ، زیبایی ، خال لب . این جملاتی که دارم بهتون می گم از کتاب ستودگان و ستایشگران مقام معظم رهبریه . این صحبت هایی که ما داریم می کنیم ، از حضرت آقا ، امام (ره) و مراجعمونِ . ایشان فرموده اند : از این وادی یک مقداری بیایید بیرون . بپردازید به یک چیزهای دیگه . یک جلسه از اول تا آخرش اینها نباشه . یک حرفهای دیگه هم برای گفتن داشته باشید ، اینها هم باشه . چه اشکالی داره ؟‌ یک تکه چیزهای دیگه هم باشه . جلسه های ما باید کشکولی باشه از همه چیز . علم و معرفت و عشق و رشادت و زیبایی و برای هر چیزی که لازم داره . ببینند بنده می دونم جوون دوست داره در مقابل یک شخصیت رؤیایی زیبا ، نعره بزنه ، گریه کنه ، فریاد بزنه ، خوشحال بشه کف بزنه و اگر ما حضرت عباس (ع) و امام حسین (ع) و امام زمان (عج) رو اون شخصیت قرار ندیم ، می ره یکی دیگه رو پیدا می کنه . باید این کار رو بکنیم . جوان ما احساس می کنه که از نظر غریزی دنبال کسی می گرده که جلوش کرنش کنه . اگه ما تعظیم در مقابل اهل بیت (س) و کرنش در مقابل خدا را به جوون نشون ندیم ، این می ره بیرون ، مقابل یک نامحرم این کار را می کنه . خب ما این رو قبول داریم . اما یک تکه از مجلسه . نه تمام مجلس . از “ ب ” بسم الله تا “ ت ” تمّت .
عکس پرستی ودوری ازولایت:
بعد چکار می کنیم ؟ میایم یک سری عکس ها رو ، عکسهایی که سندیّت نداره رو ، اینارو باب می کنیم و یواش یواش این عکسها ( همون طور که قبلا براتون گفتم ) جای عکسهای اماممون و رهبرمون و فلان و فلان رو می گیره . یواش یواش می بینی که با این عکسها ولایت رو از دست ما گرفتند . محبت ولایت را از دست ما گرفتند . در صورتی که در همین زیارت عاشورایی که پاش نعره می زنیم و باید بزنیم ، می فرماید : “‌بموالاتکم و موالات ولیکم ” واو ،‌“ واو معیته ” . یعنی باید همراه باشه با هم . موالات شما و موالات ولی . دارن رسماً ولایت رو از جلسات ما خارج می کنند و شیعه سینه زنی که ولی نداشته باشد ، امام امروزش رو نشناسه ،‌ پشت سر هیچ کس که الان زنده است سینه نزنه ، چون دستورات امام حسین (ع) رو هم نمی شنوند . لذا از این دستورات غافل می شوند . آیا واقعاً‌ من یک سؤال می کنم . عزیزان این جلسات واقعاً‌ صحبت های آقا را گوش می دن ؟ نه ! فکر نمی کنم . اما یک پیر غلام اباعبدالله (ع) که ما دستش هم می بوسیم اما سواد نداره ، ولیّ تو هم نیست . وقتی میاد ، چنان کرنش و تعظیم می کنند و چنان با چشمهای باز می نشینند و به این گوش می دن ،‌ آقا ، ولیّت امروز صحبت کرده ، پیر غلام ، من پاشو می بوسم ، اما حرف ولی ارجحه بر حرف پیر غلام اباعبدالله (ع) .
همین که پیر غلام اباعبداللهِ ، حتماً‌ حرفهاش شنیدنیه . منم می نشینم پای صحبتهاش اشک می ریزم . اما به این درد دچار نمی شم که حرف ولیم رو فراموش کنم . حرف امامم رو فراموش کنم . به این درد دچار نمی شوم که صدها کتاب شعر خونده باشم ، اما یک بار وصیت نامه خمینی کبیر را هم مرور نکرده باشم . پس مراقب باشیم با این عکسها ما رو از ولیمون دور نکنند . ما رو به عکس پرستی ، دچار نکند .
بی توجهی به مناجات:
بعد یه کم جلوتر بریم ، ببینید امام سجاد (ع) خودش واقعه عاشورا را دیده است . خود امام سجاد (ع) بالاترین گریه کن امام حسین (ع) است . خود امام سجاد (ع) ، خود حضرت زینب (س) به ما سینه زدن و گریه کردن رو یاد دادند . اما بهترین کتاب مناجات “ صحیفه سجادیه ” مال امام سجاد
است . امام حسین (ع) نباید مقابل مناجات با خدا قرار بگیره ، مناجات با خدا جای خودش رو داره . نوار شب قدر بعضی از این جلسات رو گوش می کنید ، ابداً‌ انگار نه انگار که شب قدره . بابا ! ابوحمزه . امام علی (ع) ابوحمزه خونده . امام سجاد (ع) ابوحمزه خونده ، خود امام حسین (ع) ابوحمزه خونده . ما دعای عرفه را از این جلسه ها نمی بینیم . مگر خود امام حسین (ع) نخونده ،‌ کو دعای عرفه تو ؟ اصلاً بلد نیست از روش بخونه . کار به جایی نرسد که ما مناجات رو فراموش کنیم . مناجات اصل کار ماست . بالاترین مناجات ، یک تکه مناجات با امام زمانه (عج) . خب این متون عربی که امامان برای ما گذاشتند چی شد ؟ آخه این چه شب قدر برگزار کردنیه ؟ شب قدری که نه سخنرانی داره ، نه مناجات داره ، نه فلان داره . که بعد احتمال داره جواب بِدن که بله آقا سخنرانی داره ، مناجات داره ، من الان جوابش رو بهتون می دم . که کِی مناجاتِ ، کِی سخنرانی . برای 5 نفر ، 10 نفر ، اول شور اینها میان تو . اون برنامه ای که تو گذاشتی ، که ما گذاشتیم، اما جاذبه ای که تو گذاشتی، برای شور گذاشتی . کوش ؟ سوال : ماه رجب است تا کِی سینه بزنیم ؟ چند ساعت ؟ یک مقدار هم مناجات بخونید . آقا ! این نگه می داره ، اونی که تو رو نگه می داره در وادی امام حسین (ع) ، که بالاخره سینه بزنی این مناجات هاست . این دعای عرفه است ، این صفای عرفه است ، این صفای صحیفه سجادیه است ، این صفای مناجات خمسه عشرِ، ابداً دیده نمی شه ، دیگه اصلاً‌ نیست . نوار مناجات خمسه عشر ، کسی سراغ داره ؟ کجاست ؟
امام سجاد (ع) مگر گریه کن امام حسین (ع) نبوده ، کو ؟ ببینید وقتی من می گم به شخص کار ندارم ، دارم یک فرهنگ رو نقد می کنم . این فرهنگ داره تو رو اینطوری بار میاره . از صحیفه داره دورت می کنه . از قرآن داره دورت می کنه . اصلاً نمی دونی تفسیر چی چیه !200 جلد کتاب شعر داری ، 4000 تا نوار مداحی داری ، اما یک نوار تفسیر نداری . اصلاً‌ با این مطلب بیگانه ای . پس می بینیم اینطوری برگزار می شه و می بینید که مردم استقبال نمی کنند . شما به این تبلیغات نگاه نکنید، جلسات این مدلی جمعیتش خیلی کم به اون مقداری می رسه که جلسات پربار و مناجات ما به این تعداد می رسه . جمعیت عموم استقبال نمی کنند ، بعد بهانه اش هم اینه که بله آقا اینها اهل حال نیستند . داغ نیستند ، ما داغ امام حسینیم . “ قلّه دیانه ” بله ما کمیم . حتی شب قدر جمعیت اینها به عددهای 3 ، 4 رقمی نمی رسد . در صورتی که شب قدر می بینیم خیلی از مجلس ها هست که 50000 نفر ، 40000 نفر ، 30000 نفر داره برگزار می شه . چرا مردم نمیان ؟ برای اینکه مردم احساس می کنند که بابا شب قدر خیلی کارها باید انجام بدی .
بی تفاوتی وتخدیریاارزش!!!
بعد ما را به کدوم سمت می برند ؟ به اون سمتی که آقا تمام ارزش برای یک عاشق امام حسین (ع) اینه که همیشه مشکی بپوشد ، همیشه صورتش زخمی باشد ، همیشه صداش گرفته باشد ، همیشه تا گفتند امام حسین (ع) داد بزنه و این فرهنگ ، فرهنگی نیست که اقبال عمومی در جامعه داشته باشد و متأسفانه این فرهنگ حتی با تمسخر هم مواجه می شه . و متأسفانه این فرهنگ باعث می شه که جلسات دیگه هم زیر سوال بره . عموم مردم ما ، ما وقتی عَلَم امام حسین (ع) را بالا می بریم ، یک جوری باید برخورد کنیم که عموم مردم بتونند استقبال کنند . عموم مردم همه بیان ،‌ دلیل استقبال عموم مردم اینه که تو یک برنامه کشکولی ارائه بدی ، همه اینها را داشته باشی که الان من همین رو هم خدمتتون عرض می کنم . پس ارزش به این چیزها نیست ، قمه زدن ، الان خلاف فتوای علمای ماست . ارزش نیست ، گناه هم هست . وقتی که در کربلا یک عده از همین عزیزان ، اگر که من می گم عزیزان ، برای اینکه اینها جاهلند . در حرم امام علی (ع) ، در حرم امام حسین (ع) قمه زدند . در و دیوار را خونی کردند ، همه جا را نجس کردن ، وقتی اینها را بیرون می اندازند ( من cd را دیدم ) خادمهای حرم ، می گن این خون پاکه . کدوم مرجع گفته ؟ تو چند کلاس سواد داری ؟ تو خیلی عاشقی ؟ آقای بهجت ( نعوذ بالله ) سرش نمی شه ، فقط تو سرت می شه . مقام معظم رهبری و امام (ره) سرشون نمی شه امام حسین (ع) چیه ! فقط تو می فهمی . تویی که سه سال دیگه خواهم دید که بریدی . سه سال دیگه خواهم دید خودت با خودت فکر می کنی یعنی چه آقا ؟ امام حسین (ع) رفته شهید شده ، من بزنم تو سر خودم . یعنی چی ؟ بزنم خودمو خونی ، مالی کنم . امام حسین (ع) رفته شهید شده من پاشم قیام کنم . فرمود : من فقط قیام کردم برای برگزاری و برقراری عدالت .بذر بی تفاوتی و تخدیر ، آقا، شب تا ساعت 12 ـ 1 سینه زدن ، بعد نشستن و صحبت کردن و نمی دونم سیگار و بعضاً‌ یک چیزهایی بالاتر از سیگار و فلان و فلان تا نزدیکای نماز صبح . قبل از اذان صبح خوابیدن تا 12 ظهر ، یکِ بعد از ظهر بلند شدن ، یک دوشی گرفتن ، باز یکی ، دوتا تلفن این ور و آن ور زدن ، یک کله پاچه ای رو خوردن ، و باز شب شد و دوباره به سر و سینه زدن تا ساعت 2 نصف شب . این زندگی است در تمام طول سال . اگر حرف هم بزنی ، می گه “ کُل یوم عاشورا ” اِ . . . فدات بشم !!! خودت می دونی داری اشتباه می کنی ، چرا داری سر خودت را کلاه می ذاری ؟ ! ! سر خودت رو کلاه بذار ، چرا جوون مردم را به این راه می اندازی ؟ مملکت ما الان نیاز به تخصص داره ، قربونت برم !! اونی که الان تو دانشگاه رتبه اول هست و بهترین دین را هم داره و هر هفته هم اینجا میاد ، گریه می کنه ، او از تو خیلی عاشق تره برای امام حسین (ع) . دردی را دوا می کنه . امام حسین (ع) یکی رو می خواد ، دردهای جامعه رو دوا کنه ، جون داد برای دردهای جامعه . آخه من نمی فهمم با کدوم منطق می شه از این فرهنگ دفاع کرد ، با کدوم منطق ؟ “ و لابنونَ علیکم صباحا و مسائا ” امام زمان (عج) می فرمایند :من صبح و شب براتون گریه می کنم . امام زمان (عج) هزار تا کار دیگه هم می کنه ، با کدوم منطق می شه از این فرهنگ دفاع کرد ؟ آخه این چه جور عشقی برای امام حسین (ع) است ؟ از این جا سرش رو بندازه پایین به هر بدبختی شده بره کربلا . اونجا خودشو بزنه بکشه وبعد هم بر می گرده . امام حسین (ع) این طوری رفت کربلا ؟ یا امام حسین (ع) رفت که یزید را بکشه . بغل دستش هم کرکوک داره ، نفتها رو امریکا می بره . اصلاً براش مهمم نیست ، فرهنگ عاشورایی که انقلاب ما رو به وجود آورد که امام فرمودند : انقلاب ما از اربعین و عاشورا شروع شد ، شاه رو کنار زد ، فرهنگی نبود که بره کربلا برگرده براش مهم نباشه که امریکا کجاست ؟ اگه این طوری این عاشق امام حسینه ، خیلی خب ، خود امریکا هیئت می زنه ، می گه اینا خیلی خوبن ، کاری به کار ما ندارن ، اینا میان سینشونو می زنن ، تو سر خودشون می زنن ، شمشیرهاشون مال سر خودشونه . قمه شونو می زنن ، یک کم هم سر وصدا می کنن . 4 تا شعر هم می خونن ، یک کم سینه هم می زنن ، می رن . اصلاً کاری به کار ما ندارن . خیلی آدمای خوبیَن . اینها مثل وهابی ها هستند که تو مسجد الحرام صبح تا شب دارن نماز می خونن . اسلام ناب امریکایی که امام فرمودند اینه دیگه . چون اصلاً‌ کاری به اینها نداریم .
تفرقه به جای وحدت:
اینها تمام حب و بغضشون رو سر سه تا خلیفه اول خالی می کنن . اصلا به الان کاری ندارن . بغضش بر اولی لعنت ، بر دومی لعنت ،‌ یادتون هست توی حرم یکی از همین شماها گفت بر اولی لعنت ، گفتم ، نگو آقا ؟ یعنی چه ؟ مقام معظم رهبری گلوی خودشان را پاره کردند و گفتند وحدت داشته باشید . توی این جمع ها نشین بگو ، توی خونت لعنت کن ، من اینو خیلی قبول دارم . خدا لعنت کنه همشونو . اما امروزیها رو هم خدا لعنت کنه ، از اول تا آخررا خدا لعنت کند . در این دوره ای که ما الان در عراق لازم داریم که فعلاً‌ این بحث ها را بذاریم کنار . فعلاً، رفته اونجا میگه بر اولی لعنت ، بر دومی لعنت ، بر فلانی لعنت . بابا ! قربونت برم اینها فردا می گن اگه کار دست ایرانیا بیفته ، ما با اینها رابطه داشته باشیم ، اهل سنت عراق اینها بیچارتون می کنن . بذار امریکا را بیرون کنیم ، بعد برو لعنت کن . چرا آب به آسیاب دشمن می ریزی ؟ و همین C D ، 30000 تاش مجاناً‌ تکثیر شده و در عراق پخش شد . کی همچنین کاری کرد ؟ برای اینها خیلی خوبه . آیا واقعاً‌ امام حسین (ع) اینطوریه ؟!! ما داریم با امریکا کنار می یایم . این امام حسینه ؟ ما داریم با اسرائیل کنار می یایم ، تمام بغض تو را می خوان معطوف کنن به 1400 سال پیش که آقا اگر می خواهی بغضتو خالی کنی ، اگر می خواهی از بغض امام حسین (ع) یک جلوه ای در این زمانه داشته باشی ، باید به اونا لعنت کنی . بابا ! امروز تو مملکتت ، تو روزنامه ، فلانی ، فلان مسئول ، امریکا ، اسرائیل ، خائنین داخلی و خارجی ،‌ اصلاً به اینها کاری نداره . به من چه آقا ! فقط حسین (ع) .
عدم شناخت معارف اهلبیت(س):
ولّی فقط علی (ع) . خیلی خوب قربونت هم برم ، اصلاً طرفدار ولایت فقیه هم نیستم مثلاً . خیلی خُب ، مقام معظم رهبری هم نمی خوایم ، تو مگر نمی گی ولی فقط علی (ع) ، بفرما ، 4 خط از نهج البلاغه برای من بخون . 3 تا دونه حدیث می تونی از امام حسین (ع) برای من بگی ؟ غیر از احادیث گریه و بکا و تباکی که اینا رو برای گرم کردن مجلس از بر کردیم که بگیم ملت گریه کنن . می تونی بگی ؟ در کتابخانت فرهنگ سخنان امام حسین (ع) داری ؟ از صحیفه سجادیه چیزی بلدی ؟ خُب ! مگه نمی گی ولی من علی (ع) است ، من می خوام بشینم ، زانو بزنم ، درمقابل تو عاشق دلداده آقا امیر المؤمنین (ع) استماع کنم ، نهج البلاغه را برای من شرح کن ، ببینم ولی تو چی گفته ؟ چرا بیگانه ایم ؟ این نوکری امام حسین (ع) اینطوریه ؟ قنبر نوکر علیِ ، مرد می خواست بره با قنبر بحث کنه ، این نوکر علیه دیگه . غلام سیه چرده امام حسین (ع) مرد می خواست بره باهاش بحث کنه . از اباعبدالله معرفت گرفته .
عدم توجه به شرایط موجود جامعه :

 ( سوره بقره / آیه 104 ) می فرماید “ یا ایها الذین امنو لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا ” قضیه به این بر می گرده که پیغمبر اکرم (ص) هنگامی که سخنرانی می فرمودند ، به ملت می گفتند “ راعنا ” یعنی رعایت کنید حال ما را . آرام باشید ، گوش کنید . خب “ راعنا ” در کلام عرب ،‌ یکبار از رعیه گرفته می شه (رعایت ) ، یکبار از رَعَنَ گرفته می شه یعنی ( خر کردن ) . خب ، مشرکین اومدن گفتند پیغمبر (ص) که می گه راعنا ، می دونستند می گه راعیا . ( می دونستن از رعایت گرفته می شه ) ، پیغمبر (ص) که داره می گه راعنا یعنی دارم خرتون می کنم . اینطوری می گفتن دیگه . لذا قرآن فرمود : پیغمبر اکرم (ص) با اینکه اونها می دونن تو راست می گی ، با اینکه خودت هم می دونی با اینکه همه می دونن ،اما نگو “ راعنا ” ، بگو “ انظرنا ” . به من نگاه کنید . چرا ؟ شرایط جامعه را درک کن .آقا ! قربونتم برم ، من سگ سگ امام حسین (ع) هم نیستم . خیلی خُب ،‌ ولی وقتی که در جامعه ، برداشتها ، برداشتهای منفیِ تو اجازه نداری همچنین حرفی رو بزنی . قرآن داره بهت می گه . کی سگ امام حسین (ع) می شه ، غلط بکنم من سگ امام حسین (ع) بشم، اصلا نمی رسم به این پایه ها . اما قرار نیست تو جامعه ما اینطوری بگیم ، قرآن داره می گه رعایت کنید . مسائل را بر طبق شرایط موجود تطبیق بدید . اجازه بدید فرهنگ امام حسین (ع) عموم مردم رو بگیره ، فراگیر باشه ، می خوای “ عو عو ” کنی بکن ، من کاریت ندارم اما اینو دیگه ظبطش نکن و تو کشور پخش کن . خب بابا ! یک عده دارن می خندن ، من دارم می سوزم که جلسه ابا عبدالله (ع) یک عده بزنن بخندن . این کار را نکن قربونت برم .