(کنت کنزا مخفیا و فاحببت ان اعرف)خدا یه گنج مخفی بود که خواست بشناسندش

{حب ذات به ذات منشا حب ذات به آثار ذات شد}خدا از همه بیشتر خودش را دوست داره و جمال و نشانه های زیبایی خودش را

آخه خداییش حق هم حق داره ها!!اخه هر چی خوبی خلق کرده معدنش خودشه(ولله خزائن السماوات و الارض)

رهی معیری میگه:

من از دلبستگی های تو با آینه دانستم

که بر دیدار طاقت سوز خودت عاشقتر از مایی

و اینکه می بینیم یکی از اسماء خدا متکبره (یعنی اول ول تو عالم جمال خودم را عشقه)

آخهتو  ماها هم هر کی بیشتر جلوی آینه بایسته زیادی خودش برای خودش عزیزه که اینکار را می کنه

از اونجایی هم که انسان کامل آینه تمام نمای جمال خداست(صغری)

 و از طرفی هم خدا عاشق جمال خودشه(کبری)

پس خدا یه جورایی عاشق ما هم هست

کما اینکه به ما هم فرموده :ای اشرف مخلوقات شما هم(علیکم انفسکم)خودتونه عشقه خودتون را بیشتر دوست داشته باشید

شما هم بیشتر از همه خودتون را دوست دارید

و اگه کسی یا چیزی را هم دوست داریم به خاطر دایره تعلقاتش به خودمونه که دوستش داریم

تیم من؛ماشین من؛پدر من؛مادر من؛عشق من؛گیرل فرند من(دروغ میگن)بوی فرند من(که از سادگیشونه)

و اینها را هم به خاطر اون قید (من) اخرش دوست دارید

تا میرسه به اونجایی که میگیم:خدای من(الهی؛الهنا؛ربی)

چنان لطف خاصیش با هر تن است

که هر بنده گوید خدای من است

پس حب به ذات اگه خوب معنی بشه خیلی هم خوبه ولی متاسفانه خیلی هامون فکر می کنیم خودمون را دوست داریم ولی به خودمون ظلم می کنیم